Şeyh Sait İsyanı |

ŞEYH SAİT İSYANI ( 13 Şubat 1925):
Diyarbakır’da çıkan dini nitelikli bir Kürt isyanıdır. Bu isyan kısa sürede tüm D.Anadolu’ya yayıldı. (Musul meselesi yüzünden İngiltere’nin kışkırtması) İsyan güçlükle bastırıldı. Sorumlular İstiklal Mahkemelerinde yargılanarak cezalandırıldı.
            SONUÇ:

 Anadolu’da asayişi sağlamak amacıyla Takrir-i Sükun Yasası çıkartıldı. ( 1925- Sıkıyönetim yasası)

TBMM:

İstiklal Mahkemeleri
Hıyanet-i Vataniye kanunu
Firariler kanunu
Takrir-i Sükun Yasası ile otoritesini korumuş oldu.


İsyanda parmağı olduğu gerekçesiyle Terakkiperver partisi kapatıldı.
 Musul bu isyandan dolayı kaybedildi.
Çok partili hayata geçiş denemelerinin ilk adımı başarısızlıkla sonuçlandı.

 

 R.Bele, K.Karabekir, R.Orbay istiklal mahkemelerinde yargılanıyorlar fakat M. Kemal affedince kurtuluyorlar.

NOT:
(Eski ittihatçılar- teşkilatı mahsura- bugünkü Mit’in temeli) 1926’da İzmir’de M. Kemal’e suikast girişiminde bulunulmuş fakat başarılı olunamamıştır. Suçlular resmi olarak son kez kurulan istiklal mahkemeleri tarafından yargılandı.

Ø R.Orbay bu suikast sonucu istiklal mah. Yargılanıyor fakat M. Kemal tarafından tekrar affediliyor.
Ø Siyasi bir olaydır, devrimlere karşı yada gericilerin işi değildir.
Ø Bu olaydan sonra M. Kemal Diyor ki;

“ Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır. Ama T.C. ilelebet payidar olacaktır.” Diyor ittihatçıları tamamen siliyor. 
















Şeyh Sait İsyanı |

Ders Notları Kamu Personeli ,